ماکس لندر: کمدینی اشرافی که همیشه بی چون و چرا، نقش هاش توی طبقه ی اشراف بود و در فیلمها شخصیت آراسته و بی عیب و نقصی داشت. قبل از چاپلین بود و روی چاپلین تاثیر گذاشت.
برادران مارکس پل بین سینمای کمدی صامت پرجنب و جوش و ناطق با با آرامش بودند و بین ناطق و صامت تعادلی به وجود آوردن که هم خنده دار بود و هم قانون کمدی های بعد از اون رو شکل داد.
فیلمهاشون: سوپ اردک، شبی در اپرا، در سیرک
+ یکم دیگه از چاپلین: از زبان چاپلین رقص و موسیقی بیان مستقیم آزادی بود. او ظاهری ساده، شوخ طبع و پر انرژی دارد و مملو از خوش بینیه که در تضاد با دنیای بی رحم، پلیسها و آدمهای آزار دهنده‌ی فیلمهاشه. توی فیلمهای چاپلین حتی فضای منفی و ظالمانه هم نمی تونه از پا درش بیاره و همیشه با خوش بینی جلو میره. ظاهر چاپلین ظاهر یه فقیر خوش پوش و خوش بینه و مشخصا متعلق به قشر کارگر و ضعیف جامعه‌س.
